Meniscusletsels

Anatomie

De meniscus is een halfcirkelvormige schijf, bestaande uit een soort kraakbeen. Deze bevindt zich tussen het bovenbeen (femur) en het onderbeen (tibia). (Zie afbeelding hieronder)

Mediale meniscus (medial meniscus); C-vormig en sterk verbonden met het kapsel van de knie.

Laterale meniscus (lateral meniscus); O-vormig en NIET sterk verbonden met het kapsel van de knie en dus beweeglijker dan de mediale. (Zie afbeelding hieronder)

Elke meniscus heeft drie zones:

-          De binnenste (de witte zone); geen bloedvoorziening

-          De middelste zone (de rood-witte zone); middelmatige bloedvoorziening

-          De buitenste zone (de rode zone); goede doorbloeding

Elke meniscus heeft een voorste en een achterste hoorn (zie afbeelding hieronder)

Functie van de menisci

Zij dienen als schokdemper voor de knie waardoor het onderliggend en bovenliggend kraakbeen beter beschermd zijn. Bovendien spelen zij een rol bij de stabiliteit van de knie.

Oorzaken en soorten letsels van de menisci

Als men spreekt van een letsel aan de meniscus dan is dit meestal een scheur. Scheuren in de meniscus kunnen op verschillende manieren ontstaan. Bij sportievelingen gebeurt dit vaak door een verkeerde beweging (traumatische meniscusscheur), vaak voorkomend bij een jong publiek. De ‘degeneratieve meniscusscheur’ ontstaat door slijtage (uitrafeling) en kan dus ontstaan bij een zeer klein trauma. Deze scheur treedt vaak op bij mensen boven de 50 jaar.

Zie de afbeelding van de 6 verschillende soorten scheuren van de menisci hieronder.

Hoe meniscusletsels behandelen

Ofwel kiest de orthopedist voor een kijkoperatie (arthroscopie) ofwel voor een conservatieve behandeling (niet-operatief). Dit hangt af van het type scheur, grootte, lokalisatie, kwaliteit van het meniscusweefsel en de leeftijd. Bij jonge mensen, sportievelingen, zal men vaker een operatieve ingreep uitvoeren dan bij mensen boven de 50 jaar.

Bij een kijkoperatie kan men een meniscushechting, een meniscectomie (een stukje meniscus weghalen), een kunstmeniscus plaatsen (scaffold), een meniscustransplantatie (nadeel: wachttijd en donor vinden) toepassen.

Wat is het doel bij de behandeling van meniscusletsels als kinesitherapeut?

Een patiënt wordt na klinisch onderzoek, beeldvorming, consultatie bij de orthopedist doorverwezen worden voor kinesitherapie.

De behandeling zal afhankelijk zijn van het gekozen traject door de orthopedist. Bij de conservatieve behandeling staan in het begin pijndemping, ontzwellen en het bevorderen van de volledige mobiliteit centraal om geleidelijk aan over te gaan naar spierversterkende oefeningen rondom het kniegewricht en het heupgewricht. Evenals training van de stabiliteit. (zie afbeeldingen hieronder)

Postoperatieve behandelingen zullen worden aangepast aan de gekozen techniek. Een meniscushechting eist een langere revalidatie dan een partiële meniscectomie.

Bij een hechting raadt men aan om looptraining pas te hervatten na ongeveer drie maanden, evenals bij het plaatsen van een kunstmeniscus.

Bij een meniscectomie kan eventuele sporthervatting vanaf 7 weken. 

Eveneens wordt er postoperatief bij al deze technieken tijdens de eerste weken gewerkt aan beweeglijkheid, spierversterkende oefeningen, stabilisatieoefeningen om dan later gericht te gaan werken op sporthervatting. 

Uiteraard wordt er bij het opstellen van de revalidatie rekening gehouden met de noden van de patiënt en kan de behandeling indien nodig aangepast worden aan de evolutie van het letsel. 

Indien u vragen heeft of nood heeft aan een revalidatie na een meniscusletsel zijn wij steeds te bereiken via www.therapeutischcentrumschoten.be

Inge Pauwels
01/07/2023