Met mijn baby naar de osteopaat, wanneer moet dat nu?

Het is zover! Je bent bevallen en jij en je partner zijn de trotse ouders van jullie nieuwe, kleine spruit. Je mag naar huis met je kleine wonder en een avontuur van liefde, pracht en ontwikkeling begint. Maar ook eentje van huilen, frustratie en vooral veel vragen?

Wanneer weet je nu of je baby last heeft van spanningen of blokkades in zijn/haar lichaam? En wanneer ga je daarmee naar de osteopaat?

Eerst en vooral is het belangrijk dat we begrijpen hoe spanningen kunnen ontstaan en worden geuit alvorens we ze kunnen herkennen.

Stress tijdens zwangerschap en na de geboorte

Allereerst zit je baby 9 maanden veilig in je buik. Daar zorgt een fantastisch groeiproces ervoor dat een cel zich kan ontwikkelen tot een kleine mens. Uiteraard gaat ondertussen het leven aan de buitenkant van de buik ook gewoon verder. Jouw leven! Alles wat aan de buitenkant van mama’s buik gebeurd heeft echter wel een invloed op wat er zich binnenin afspeelt, met name de stressmomenten die kunnen voorvallen. We maken een onderscheid tussen mentale of hormonale stress en fysieke stress.

Mentale of hormonale stress

Hier hebben we het over de voor iedereen gekende stress die voortkomt uit het hebben van een drukke baan, een emotionele gebeurtenis, sterke angsten of zware vermoeidheid. Al die dingen brengen een bepaald gevoel mee voor jou dat je baby ook kan voelen.

Fysieke stress

Hier spreken we over gebeurtenissen die een sterke adrenalinestoot met zich kunnen meebrengen. Denk bijvoorbeeld aan auto-ongeluk, een val met de fiets of iets heel banaals zoals over je eigen voeten struikelen en je evenwicht verliezen.

Vaak kan ons eigen lichaam dit verwerken en zich hiertegen verweren maar bij een teveel aan prikkels kunnen deze soms ook doorgegeven worden in de vorm van stress.

Fysieke stress gaat meer over beweging. Niet enkel van de baby maar ook van mama zelf. Een baby die goed kan bewegen in de buik kent geen problemen. Maar soms zijn er problemen zoals scoliose, bekkeninstabiliteit, anatomische afwijkingen, te snelle indaling of een tekort aan fysieke beweging van mama die ervoor zorgen dat de baby weinig ruimte heeft en dus ook onder stress kan komen.

Je centrale zenuwstelsel krijgt eigenlijk al te veel prikkels te verwerken en zorgt voor een hypergevoelig zenuwsysteem. Opnieuw kunnen sommige baby’s dit op zichzelf terug tenietdoen maar sommigen zullen hier na de bevalling nog last van hebben. Dit kan zich op verschillende manieren uitten. Je baby kan bijvoorbeeld hoog-sensitief zijn voor externe prikkels zoals geluid of licht. Je baby kan ongeduldig zijn, meer nood aan troost of voeding hebben. Ook kan er sprake zijn van een overgevoelig verteringssysteem waaruit klachten als reflux en krampen kunnen voortkomen. Ook moeilijk slaap vatten, ontzettend veel beweging tijdens rust of slaap kunnen signalen zijn dat je baby zich niet helemaal goed voelt.

Bij fysieke stress kunnen er ook blokkades of spanningen ontstaan. Dit kan voorkomen door verschillende redenen zoals die hierboven, maar ook tijdens het geboorteproces zelf kunnen fysieke klachten ontstaan.

Zo’n geboorte is voor je baby een immense gebeurtenis. Na 9 maanden veilig bij mama in de buik te wonen is het plots tijd om te verhuizen naar de wereld daarbuiten. Er razen hormonen door mama’s lichaam om de bevalling zo vlot mogelijk te laten verlopen. Op de baby zelf worden enorme krachten gezet om de neerwaartse beweging door een nauwe ruimte zo snel en vlot mogelijk te laten gaan. Hierbij moet het hoofdje gedraaid worden en moet de baby nadien voor het eerst ademhalen. Dat is dus heel wat voor een baby die 9 maanden niets heeft moeten doen.

Het is tijdens dat hierboven beschreven proces dat er dus blokkades kunnen ontstaan omwille van de kracht of beweging die nodig is geweest. De blokkades kunnen zoals hierboven beschreven prikkel-overbelasting teweegbrengen maar ook spanningen bij bepaalde bewegingen. Stel dat je eigen nek of rug geblokkeerd is, dan beweeg je misschien minder graag in een bepaalde richting of lig je misschien liever niet in een bepaalde houding. Dit is bij een baby net hetzelfde. Deze kan bijvoorbeeld een voorkeurshouding ontwikkelen, niet graag platliggen of juist wel, armen en benen op bepaalde manieren bewegen om zich beter te leggen. Moeilijker drinken aan de borst of fles vanwege spanning tijdens een bepaalde houding. Ook moeilijker boeren na het krijgen van voeding kan een signaal zijn.

In een iets ouder stadium kunnen we bijvoorbeeld ook moeite met grijpen, op de buik liggen of kruipen herkennen als een teken dat er misschien ergens een blokkade zit.

En nu?

Herken je 1 of meerdere van deze klachten? Dan kan een bezoekje aan de osteopaat zeker geen kwaad. Een osteopaat zal in dit geval via een aantal technieken het centrale zenuwsysteem te ontspannen en zo proberen je baby tot rust te brengen.

Bij fysieke stress kunnen er ook blokkades of spanningen ontstaan. Dit kan voorkomen omwille van verschillende redenen zoals die hierboven. Bij fysieke spanningen zal de osteopaat de bewegingen die beperkt zijn terug gaan verbeteren aan de hand van zacht, mobiliserende technieken.

Samengevat

Twijfel je of je baby langs moet bij de osteopaat? Een controle is altijd aangeraden. Als er geen klachten zijn, dan kan je gerust tot ongeveer week 6 wachten zodat je baby al wat tijd heeft gehad om te groeien. Heeft je baby toch last van klachten zoals reflux, voorkeurshouding, slaapproblemen, krampen,… voor 6 weken? Dan kan je uiteraard ook vroeger langskomen!

Tori Bloemmen
01/11/2021